فراق یعنی دوری ، دوری یعنی دلتنگی، دلتنگی یعنی تو و تو یعنی تمام دنیا ...

تو که آینه ات زلالی و صداقت را از چشمه ها به ارث برده ،

نگاهت به آسمان پیوند خورده و مهربانیت دریا را به تحسین وا می دارد

و استقامتت کوه را ...

کاش میتوانستم لا اقل کمی مثل تو باشم  

تو که اندوه دیگران نمی گذارد به دردهای خودت فکر کنی ،

تو که از دل شکستگی دیگران دل آزرده می شوی و از غم رفیق اندوهگین

و نارفیقی ها را به دل نمی گیری و در محبت به دیگران غریبه و آشنا برایت فرقی ندارد .

خوشا به حال تو که بهترینی ...

محبوبم برایت غبار را از آینه ها پاک می کنم و آفتاب را به مهمانی پنجره ها میخوانم

و جاده ها را به زیباترین گلهای بهاری فرش میکنم .

باران را به سبزه ها مژده میدهم . 

بلبلان را به نغمه خوانی بر شاخه های شاخسار محبت دعوت میکنم

و از ابرها برایت سایبان میسازم

برای تویی که در عشق برایم جاودان خواهی ماند ...

 

 

 

ای بهترین و عزیزترین مهمان قلبم سلام ...

سلامی از اعماق قلبم به تو یگانه معبود عشق تقدیم میکنم ...

ای محبوب من اگر در تمام عمرت توانستی قطرات شبنم باران روی گلبرگها را بشماری

آنگاه خواهی توانست که بدانی چقدر برایم عزیزی ...

و اگر دیدی در شب ستاره ای ندرخشید و اگر دیدی سیاهی در شب نمایان نگشت

و اگر دیدی پرندگان در آب زندگی میکنند و ماهی ها در هوا

آنگاه بدان که فراموشت کرده ام ...

یار دیرینه ی من هر گاه ناخودآگاه از لابه لای خاطراتم عبور میکنی ردپای نگاهت را بوسه باران میکنم ...

من صادقانه حضورت را در تار و پود احساسم حبس میکنم تا بدانی چقدر برایم عزیزی ...

مهربانم آمدی و با آمدنت بوسه بر خاک مهرت نهادم

و در آستانه کعبه ی عشق با تو پرواز کردم و نور را با تو شناختم  

و ای کاش امتداد لحظه ها ، تکرار با تو بودن بود ...

عزیز امروز و دیروز و فردایم ، طنین انداز خلوت خانه ام میلادت مبارک باد ...